KIDS FREE

Jeśli są grzeczne, ciche i nie wchodzą mi w drogę, to szczególnie mi nie przeszkadzają, niestety takie okazy należą do rzadkości Częściej od samych dzieci bardziej denerwują mnie ich rodzice, którzy nie potrafią (albo nawet nie próbują) kontrolować ich zachowania A już najgorszy jest ten typ rodziców (szczególnie matek), którym się wydaje, że skoro dorobiły się potomstwa, to wszystko im wolno i wszyscy powinni wokół nich skakać... Przykład? Ostatnio była u mnie w robocie kobieta z dzieckiem, które jadło chipsy i oczywiście połowa tych chipsów została na fotelu, gdzie siadają klienci. Babka oczywiście nie raczyła tego posprzątać, widocznie uznała, że nie jest to jej obowiązkiem. Problem w tym, że nie mamy w biurze sprzątaczki na pełen etat i sprzątanie po cudzych bachorach też nie należy do naszych obowiązków...

Wczoraj znów wkurzył mnie jeden bacho i jego ojciec. Byłam na żużlu, siedziałam na najwyższej ławce, a za mną na barierce stał bachor, który non stop machał girami kopiąc mnie i brudząc buciorami kurtkę. Oczywiście jak zwróciłam uwagę to usłyszałam moje ulubione "to tylko dziecko", więc odpowiedziałam, że wiem, ale to trzeba pilnować. Kochani tatusiowie nic z tym nie zrobili, więc zepchnęłam nogi bachora, to on znów stanął i zaczął majtać nogami. To znów go zepchnęłam, więc w końcu tatuś zabrał dzieciaka kawałek dalej, mówiąc, że "ta pani nie ma dzieci", jakby to była najbardziej obraźliwa rzecz pod słońcem...
Dobrze, że rodzice fundują dzieciom inne rozrywki niż tv, ale mogliby na stadionie utworzyć zamknięty sektor dla bachorów, tak samo jak jest dla kibiców gości...

Jeszcze parę lat temu z niektórymi bacho potrafiłam się pobawic / zająć jakiś czas, ale teraz już nie. Jak rozmawiam z kimś kto stoi z dzieckiem, staram się udawać, że go nawet nie widzę. W ostatnim czasie wokół mam jakiś "kids free zone" chyba. Cudownym trafem, znajomi którzy mnie teraz otaczają nie mają żadnych dzieci. I dziwnym trafem nawet na Fb utrzymuję kontakt z tymi bez.

Wiem, że każdy z nas był kiedyś dzieckiem i jest to nieodwołalne stadium rozwoju, ale nie lubię dzieci. Po prostu nie znoszę ich obecności, ich idiotycznych zachowań i debilnych wrzasków.